Why not?!

Hoi allemaal,

Afgelopen maandag zijn we op de scooter van Hue naar Da Nang gereden. We hebben onze grote backpacks naar de homestay in Hoi An laten sturen en hebben alleen de broodnodige spullen bij ons.
De weg is erg druk met toeterend verkeer. Ik kan maar niet wennen aan de harde toeters en blijf er van schrikken. De omgeving blijft heel mooi en je raakt niet uitgekeken, dus dat compenseert de vele toeters om je heen. Vandaag veel vrachtwagens gezien vol met varkens of met honden. De Vietnamezen eten hond aan het einde van de maand, aangezien dat geluk schijnt te geven en laat het nu net het einde van de maand zijn. Rara waar die honden heen gaan...
We stoppen bij Suo Voi, ook wel 'elephant springs'. Dit is een natuurlijke bron waar verschillende dammetjes in zijn aangelegd waardoor er verschillende zwempoeltjes zijn ontstaan. Halverwege staat een grote gebeeldhouwde steen in de vorm van een olifant. We nemen een verfrissende duik in dit paradijsje met helderblauw water. Na deze lekkere pauze stappen we weer op.
Onderweg stoppen we om wat foto's te maken van de omgeving en om iets te drinken bij locals aan de kant van de weg. Vaak zit je dan gewoon op de stoep van een klein huisje wat fungeert als winkeltje en café, maar ook als woonhuis. We zien een heel mooi meer aan de ene kant van de weg en aan de andere kant het strand (Lang Co). Wij vinden het wel iets weg hebben van het Nederlandse strand. Vervolgens beginnen we aan het mooiste stuk van de route de 'Hai Van Pass', ook wel de wolkenpas. De weg gaat stijl omhoog en er zijn veel haarspeldbochten. Aan de ene kant van de pas zien we nog een keer het meer en het strand en aan de andere kant zien we de skyline van de stad Da Nang en het populaire strand 'My Khe Beach', ook wel 'China Beach'. Het Vietnamese landschap blijft ons nog steeds verrassen.
Da Nang is een havenstad en doet ons een beetje aan Rotterdam denken, alleen is het niet zo modern. In de haven liggen kleine, vrolijk gekleurde vissersbootjes en staan mannen met zelfgemaakte hengels van plastic bekertjes visjes te vangen. De stad zelf lijkt meer op Las Vegas met al z'n resorts en felle, knipperende neonlichten. We zijn moe van de mooie trip vandaag en gaan lekker vroeg naar ons bed.

De volgende ochtend beginnen we met een lekker Vietnamees ontbijtje: noedel soep met rund, ook wel 'pho' genoemd. Daarna hebben we wat opstartproblemen met de scooter, gelukkig helpt het hotelpersoneel en kunnen we weer op weg. Ook krijgen we poncho's van ze mee, aangezien het regent! Allereerst rijden we naar 'lady buddha' of 'buddha's mom' onder de locals; een 72 meter hoog marmeren beeld van een vrouwelijke boeddha op een rots voor Da Nang. Deze moeder waakt over de vissers en het weer. Gisteravond konden we de boeddha al van verre zien, aangezien ze 's avonds verlicht wordt. Daarna zijn we naar de Cai Ron brug gereden. Deze brug is gemaakt in de vorm van een gele draak en spuwt water en vuur op bepaalde tijden. Grappig om te zien, maar het regent nog steeds en dus rijden we snel door naar de marble mountains. Eerst moeten we met wat trappen omhoog en vervolgens kunnen we verschillende tempels en grotten bezoeken. Ze hebben hier heel mooi mozaïek, sommige mozaïek stukjes doen ons aan het Delfsblauw van Nederland denken. Alles is op deze berg, zoals de naam al doet vermoeden, van marmer.
Inmiddels is het gelukkig gestopt met regen en vervolgen we onze weg naar Hoi An. Onderweg komen we een Vietnamees tegen die wel meer dan zeven levende varkens in kleine hokjes achterop zijn motor heeft. Af en toe hebben we dus toch wel een cultuur shock!
In Hoi An hebben we een hele fijne homestay en kunnen we fietsen gebruiken om de stad te verkennen. Het stadje is heel sfeervol. 's Avonds is de stad verlicht met handgemaakte lampionnetjes. Ook de smalle rivier drijft vol met lampionnen. Het is wel enorm toeristisch en druk. De verkoopsters trekken echt aan je arm om iets aan je te verkopen.

Op woensdag regent het pijpenstelen. Hoi An staat bekend om de winkeltjes waar je op maat gemaakte kleding kunt laten maken, dus dat lijkt ons wel bijzonder. In de winkel is de keuze reuze en dus alleen al moeilijk om een stofje te kiezen. We laten een colbertje en blouse voor Tiemen en een jurkje voor mij maken. Om de zoveel uur kun je dan langs komen om te passen en maken ze aanpassingen, zodat de kleding goed zit. 's Middags nemen we een kijkje op het strand. Wow, echt een paradijsje! In de verte zien we het beeld 'lady buddha' op de bergen van Da Nang. Prima vertoeven, ondanks dat het bewolkt is.
In de namiddag spreken we af met een stel dat we in Halong Bay hebben ontmoet en gaan samen eten. In Hoi An staan er een aantal specialiteiten op de kaart, die je op het lokale marktje kunt eten. We bestellen twee gerechten. 'White rose' is een dumpling gevuld met vlees met daaroverheen gefrituurde knoflook en een zoetige saus. 'Fried wonton' deed ons denken aan tortilla chips (maar dit is ook weer rijstpapier) met daarbovenop een warme salsa. Beide echt heerlijk. Naast deze twee specialiteiten kun je overal langs de weg een stokbroodje kopen die ze vervolgens vullen met vlees, chili, kruiden, avocado en nog meer lekkers. Ook wel 'Banh mi' genoemd.
Later op de avond sluit het stel wat we in Phong Na Ke Bang hebben ontmoet ook aan en wordt het een nog gezelligere avond. Voor een biertje betaal je hier 5 000 dong, omgerekend zo'n 20 a 25 eurocent. Alle café's sluiten rond 12.00, dus gingen we naar de 'Why not bar'. Op de weg erheen zien we dat alle huizen gesloten zijn met luiken en op straat rennen ratten rond. In de 'Why not bar' betaal je 100.000 dong (3,50 euro) om de hele nacht onbeperkt vieze mixdrankjes te drinken. Een hele rare, beetje aftandse club, maar we hebben echt een geweldige nacht gehad!

De volgende dag zijn we natuurlijk enorm brak en doen we niet zoveel. Onze kleding is inmiddels klaar en die kunnen we gaan ophalen. De bussen naar onze volgende bestemming zitten helaas helemaal vol en dus blijven we nog een nachtje.

Op vrijdag gaan we naar het strand om lekker een boekje te lezen, dagboek bij te schrijven en te luieren. Op een ligbedje, onder een parasol luisterend naar het getik van de regen (dat dan weer wel)... we hebben het echt heel zwaar.
We worden om 16 uur opgehaald met een klein busje die eerst langs andere hostels gaat om nog meer toeristen op te halen. Vervolgens worden we gedropt langs de snelweg en houdt de buschauffeur verschillende slaapbussen aan door met wat geld in de lucht te zwaaien. We hebben dus al snel door dat we niet in een eigen bus zitten, maar worden verdeeld over de bussen die langs komen en nog plekjes hebben. De eerste bussen die stoppen zijn allemaal vreselijk: deuren of ramen eruit, geen airco, oud en vies. Uiteindelijk worden wij met 8 andere toeristen in een bus gestopt. We hebben het idee dat er niet genoeg plek is, maar de Vietnamezen moeten van de baas (gillende vrouw met veel geld) in het gangpad gaan liggen. Rond etenstijd stoppen we bij een restaurant om wat te eten. We kopen hier een ticket en vervolgens wordt er een random bord met eten naar je gebracht: rijst, spinazie en vlees (eigenlijk meer bot dan vlees en die laten we ook maar staan). De Vietnamezen eten echt mega snel, dus we moeten alweer snel de bus in. Het stinkt nogal in de bus en er wordt harde muziek opgezet, terwijl iedereen wil slapen. Gelukkig gaat dan eindelijk het licht uit, maar niet voor lang. De vrouwelijke baas gilt om het uur ongeveer hard door de bus en de lampen gaan dan ook steeds aan. Ondertussen is er ook nog iemand aan het overgeven. De nacht van ons leven... Om 5.30 worden we wakker geroepen door de assistent van de buschauffeur: "Nha Trang, Nha Trang!" Ik kijk snel op de app 'Maps.me' om te kijken waar we zijn (voor deze app heb je geen internet nodig om je locatie te vinden). Ik zie dat we in TT. Dien Khanh zijn, zo'n 10 km van Nha Trang vandaan. Ik laat dit aan de andere toeristen zien en de chauffeur zegt dat we maar een taxi moeten nemen. We hebben dit soort verhalen al van andere westerlingen gehoord en die hebben ons het advies gegeven om boos te worden, aangezien dat blijkbaar werkt en dus doen we dat. Tiemen wordt heel boos en geeft aan dat we niet in Nha Trang zijn en licht ook de andere toeristen in. We blijven stellig met z'n alle in de bus, maar dan begint de chauffeur opeens verder te rijden richting Saigon! We zeggen dat ze moeten stoppen en één van de jongens gaat voor de bus staan. De baas die vannacht gillend door de bus heen rende is nu opeens muisstil. Ik zoek haar op in de bus en maak haar duidelijk dat we nog niet in Nha Trang zijn en dat we daar wel voor hebben betaald. Prima als ze ons er hier uitzetten, maar dan betaald zij de taxi. De Vietnamezen achter mij geven me een hand. Echt een bizarre situatie! Maar dan uiteindelijk worden er taxi's geregeld en betaald de vrouw...
Om 6 uur 's ochtends worden we aan het strand afgezet waar de zon net is opgekomen. Het is enorm druk aan het strand met sportende mensen: dans, yoga, zwemmen, badminton, fitness, etc.. Na een wandeling langs het strand checken we in bij ons hotel en slapen we wat uurtjes bij en vervolgen dit 's middags op het strand. Er zijn enorm veel Russen hier. De meeste restaurants zijn dan ook aangegeven in het Engels en Russisch. Helaas heb ik iets van een buikgriepje te pakken waardoor ik de laatste dagen veel op de wc door breng. Voor mij even geen lokaal eten (van de straattentjes).

Op zondag hebben we een trip geboekt bij Sailing Club Divers. Tiemen gaat duiken en ik snorkelen. Eerst varen we naar het eiland 'Hòn mun' voor de eerste stop. Daarna gaan we naar de tweede stop. Het water is helaas niet zo helder als we hadden verwacht en er zijn hier ook minder vissen, maar toch ook zeer leuke dingen gezien: baracuda's, moonfish, zeepaardje, christmas trea worms, kleine octopus. Na de lunch varen we terug naar de haven en gaan we weer lekker op het strand liggen. Dit keer is het bewolkt, maar des te fijner om even uit te rusten.

Morgen laten we het strandleven achter ons en beginnen we aan de laatste week van onze reis! We gaan dan op de scooter naar Da Lat; schijnbaar nog mooiere route dan die van Hue naar Hoi An. We zijn benieuwd! Ik zal zo nog even wat foto's (van mijn mobiel, die van de camera pas in NL) bij deze blog zetten.

Fijn om te horen dat het zomerweer in Nederland weer is teruggekeerd. Geniet ervan met z'n alle.

Tot over een weekje!

Liefs,

Melde & Tiemen