In de wolken

Hoi allemaal,

Een nieuwe zomer, een nieuwe reis en dus ook weer een blog met al onze avonturen. Dit jaar hebben we gekozen voor IJsland; het land van vuur en ijs.

Afgelopen zondag zijn we vanuit Schiphol naar vliegveld Keflavik gevlogen. De drie uur vertraging die we oplopen valt mee, aangezien we onze horloges twee uur terug kunnen draaien vanwege het tijdsverschil. We kunnen gelijk onze huurauto ophalen, een volkswagen golf uit 2016. Voor ons een luxe auto, vergeleken met onze C1.

De temperatuur is een stuk frisser (14 graden en wind) en het uitzicht is vooral plat en langgerekt met hier en daar wat rotsen. Het lijkt wel alsof we op de maan zijn! Onderweg halen we wat boodschappen voor het avondeten. Wel even wat rekenen met die IJslandse kronen (1 euro is ongeveer 135 ISK). In Reykjavik hebben we een prima appartementje. Na het eten besluiten we nog het centrum te gaan verkennen. We wandelen eerst naar het hoogste kerkgebouw van IJsland: Hallgrímskirkja. Een indrukwekkend grijs gebouw met een hoogte van 74,5 meter. We vervolgen onze wandeltocht via de winkelstraat richting een architectonisch hoogstandje: Harpa. Dit is echt een fascinerend concertgebouw. Alle ramen zijn apart van vorm en bevatten ook lichten die kunnen veranderen van kleur en gaan uit/aan, daarbij hebben sommige ramen ook een andere kleur glas. In het gebouw zelf blijkt het plafond ook erg mooi, aangezien het spiegelt. Je moet "Harpa" maar eens googlen. Misschien ook een idee voor de Bijenkorf om in Apeldoorn zo'n gebouw neer te zetten, sluit wel bij hun huisstijl aan. Vanuit het Harpa hebben we al een mooi uitzicht over de haven, dus besluiten we daar nog verder overheen te wandelen. Daar zien we het kunstwerk "Thufa", een perfect gevormde ronde grasheuvel waar je naar boven kan wandelen via een pad. Bovenop deze grasterp staat een huisje waarin vissen worden gedroogd. Het ruikt er heerlijk, zoals je begrijpt. Daarna zijn we toch wel vermoeid en wandelen we terug. Het gekke is ook dat het hier niet donker wordt. De zon gaat namelijk rond 23 uur onder en komt rond 3 uur weer op, maar tussendoor wordt het niet echt donker maar schemert het een beetje.

Na een douche met zwavelgeur (lees: rotte eieren) en een ontbijtje stappen we op maandag de auto in voor een touristische must see route voor iedere toerist: the golden circle. Deze route is alleen al geweldig om te rijden vanwege de natuur die je vanuit de auto kunt zien, maar daarnaast zijn er ook nog bijzondere bezienswaardigheden langs de weg. Allereerst komen we langs Thingvellir. Dit is historisch gezien de belangrijkste plek in IJsland. Hier kwam meer dan 1080 jaar geleden voor het eerst het Alþing (het eerste parlement ter wereld) bijeen. Tevens is Thingvellir (parlementslaagvlakte) de plek waar duidelijk zichtbaar is dat de tektonische platen waar Europa en Amerika op liggen uit elkaar bewegen. Tiemen gaat hier later in onze reis nog tussen duiken! Na wat tussenstops voor foto's van het mooie landschap komen we bij "Geyser" aan. Dit is een geothermisch gebied waar je een echte geiser kunt zien water spuwen iedere vijf à tien minuten en dan wel 20 tot 25 meter hoog. Het water in de riviertjes/bronnen borrelt en stoomt flink. Vervolgens lopen we een stuk van een berg op waar we lekker in het zonnetje onze boterhammen opeten. Het weer is super vandaag: blauwe lucht, zon en 20 graden! Onze derde stop is de grootste waterval van Europa, ook wel "Gullfoss". Hier zijn we enorm van onder de indruk. Met een enorm geweld komt er water naar beneden en dit zorgt voor een hoop waterdamp en ook is er een hele mooie regenboog te zien. Het is wel echt een toeristische trekpleister, maar dat maakt niks uit, de waterval is geweldig mooi! De cirkel is nu eigenlijk rond, maar we besluiten nog even de weg af te rijden tot we niet meer verder mogen, omdat daar de grevel weg begint. Een goed besluit, want het landschap is geweldig mooi met in de verte een enorme gletsjer, bergen, meertjes, rotsen en flora. Vervolgens gaan we rechtsomkeert en nemen we onderweg nog een stel uit Litouwen mee die liftend naast de weg stonden. Nadat we ze bij hun bestemming hebben afgezet gaan we naar Kerið, een vulkaankrater. Een enorme krater van 55 meter diep en 170 meter breed met daarin helderblauw water en rood gesteente. Echt een geweldig uitzicht. Je kunt boven en onder rondom de krater wandelen. Naast deze krater liggen nog een aantal andere kraters, maar die zijn volledig begroeid, dus daar kun je alleen nog aan de vorm zien dat het een krater is. Daarna zijn we via een alternatieve route eerst nog naar een krachtcentrale gereden. De weg is grotendeels onverhard dus dat is wel even spannend met rijden. Inmiddels was het al 19 uur en dus hadden we helaas geen tijd meer om de wandelingen te doen bij de krachtcentrale, maar de tocht met de auto is echt geweldig. Het lijkt weer net of we over de maan rijden. Enorm plat met alleen grote zwarte rotsen. Naast de weg ligt een enorme buis waarin het warme geothermische water richting Reykjavik wordt getransporteerd. Om 20.30 komen we weer bij onze studio aan en moeten we nog snel naar de buurtsupermarkt om wat eten te komen. Een geweldige route die de naam "golden circle' zeker verdiend!

Op dinsdag pakken we onze spullen weer in om onze reis te vervolgen en vandaag zit ik achter het stuur. We besluiten om een iets langere route te rijden langs de peninsula in plaats van een tunnel te nemen naar de overkant, aangezien we alle tijd hebben en we veel willen zien. Onderweg stoppen we dan ook meerdere malen voor mooie fotoplekken, plaspauzes of watervallen. We stoppen ook bij Deilfartunguhver, geen idee hoe je dit overigens uitspreekt, waar je kokend water uit de grond ziet borrelen met daaromheen grote stoomwolken. Daarna rijden we naar ons vakantiehuisje in Laekjarkot. Dit blijkt een soort cabin te zijn met uitzicht over een berg met sneeuw. Niet alleen vanuit de keuken en slaapkamer te bewonderen, maar ook vanaf de wc pot! We besluiten snel even te koken en dat blijkt verstandig, want er vallen wat druppels. Na het eten rijden we naar een plek waar je drie kraters kunt zien. Een van deze kraters wordt Gabrok genoemd. Deze vulkaankrater is 170 meter hoog en ongeveer 3600 jaar oud. Er is een mooie houten trap aangelegd zodat je gemakkelijk en snel veel kunt stijgen en zo bovenop de rand van de rood met zwarte krater staat. Het poreuze lavagesteente is overal nog aanwezig en is als een soort deken bekleed met mos, ook wel Eldhraun genoemd. We worden nu al telkens verrast door het landschap! Enorm boffen was het trouwens dat er geen touristen waren. Bovenop de krater waaide het enorm, dus toen we 's avonds in bed lagen voelden we ons rozig en hadden we het gevoel dat we op het strand waren geweest.

Op woensdag zijn we begonnen met, ja alweer, een wandeling naar een krater in Eldborg. Er zijn hier een heleboel kraters! Dit is een prachtige wandeling door een lavaveld en daarna een klim langs een staalkabel omhoog. We kijken onze ogen uit. Ik vind zo'n veld er een beetje uitzien als de deegkruimels van een appelcrumble taart, alleen dan aangebrand. Vervolgens zijn we via een adembenemende autoroute gereden naar onze volgende stop: Arnarstapi. Hier maken we een wandeling langs de kliffen van West-IJsland. Het water is heel helder en blauw, soms hebben we het idee ons toch een beetje in een tropisch land te bevinden. Dit komt ook door de temperatuur, want het zonnetje is doorgebroken en het is weer 20 graden. Het water heeft de kliffen op sommige plekken heel mooi gevormd. We zien veel gaten/bruggen die zijn ontstaan in de kliffen. Er zijn hier ook enorm veel meeuwen en soms is dat best spannend, aangezien ze je wel eens aanvallen! Aan het einde van de baai is een café waar je zelfgemaakte taart kunt eten, dus daar moeten we even pauzeren voor een aangekleed kopje koffie (bedankt Marrit en Jaap!). Vervolgens lopen we de route nogmaals, maar dan andersom. Het blijft mooi! In de verte zijn twee vulkanen (één ervan met sneeuw) te zien tegen de felblauwe lucht aan en rondom lavaveld. Dit geeft schitterende plaatjes. Na de wandeling stappen we weer de auto in. We stoppen nog even bij een enorme spleet in een rots, waar je ook via de rivier in kunt klauteren. Binnen in de rots, bekleed met mos, kun je via een een enorm gat de lucht zien. Na deze korte stop gaan we via een omweg terug naar het vakantiehuisje. Hierbij rijden we steeds langs Snæfellsjökull,
een stratovulkaan van 1446 meter hoog die we tijdens onze wandeling ook steeds zagen. Het gletsjerwater heeft voor aparte vormen gezorgd in het gesteente. Ook komen we op onze weg nog een aantal andere mooi gekleurde bergen (fel rood of groen begroeid) tegen, meren, schapen, koeien, paarden en enorm veel watervallen. Rond 21 uur zijn we weer bij ons huisje met luiken en beginnen we gelijk aan het avondeten en duiken daarna ons bed in.

Op donderdagochtend staan we vroeg op, want de ferry in Stykkishólmur vertrekt om 9 uur en we moeten nog een stuk rijden met de auto. We hebben gisteren flink geboft met het weer, want het regent nu namelijk en het is erg grauw. Op de ferry kunnen we steeds in de verte al een heleboel zeevogels zien, waaronder de puffin (ook wel papegaaiduiker genoemd). Een vogel die ik heel graag nog eens van dichtbij wil zien! Na ongeveer drie uur varen komen we in Brjanslaekur aan en gaan we weer verder met de auto. We rijden langs een mooi uitgerekt strand en besluiten hier te picknicken, al is het wel fris in de wind! Onze winddichte jassen worden goed benut. Na de lunch rijden we naar Raudisandur, ook wel rood strand. Het valt ons alleen een beetje tegen, aangezien het strand volgens ons niet rood is, maar meer geelachtig. Op het strand komen we schapen tegen; wie had dat gedacht?! Na een korte wandeling stappen we de auto in en gaan via een avontuurlijke route over een gravelweg naar Latrabjarg. Dit is het meest westelijke deel van IJsland en een plek waar veel zeevogels te vinden zijn, waaronder de puffins! We zijn nog geen vijf minuten aan het wandelen als we al drie puffins op een rij op de rand van de clif zien zitten. Wow, ze zitten echt super dichtbij! Mooie rood/oranje snavel en een zwart met wit verendek. Onze camera's maken overuren. Als we iets verder over de rand kijken zien we enorm veel zeevogels in de gaten van de rotswand zitten. We volgen het wandelpad en zien iets verderop ook twee aks dicht bij elkaar zitten, een vogel met een zwart verendek met een klein wit streepje halverwege en een witte borst. Daarnaast zien we ook een heleboel meeuwen, zeekoeten en aalscholvers. Het laatste stuk van de wandeling zijn er iets minder vogels en merken we dat we toch behoorlijk nat zijn geworden van de regen en dan moeten we nog het hele stuk terug lopen. Gelukkig hebben we weer iets van onze bucketlist kunnen strepen (puffins van dichtbij bewonderen!) en kunnen we in de auto een andere broek aan en warme thee drinken. We slapen die avond in een hotel in Patreksfjördur met uitzicht op de fjorden en de zee!

Op vrijdag vertrekken we na een lekker ontbijtje richting het noorden van de westfjords. Als Tiemen onderweg even uit wil stappen om een foto te maken wordt hij aangevallen door een Noordse stern...dan maar geen foto deze keer. Overigens staat de GoPro (filmcamera) vaak voorop onze auto, zodat we bij thuiskomst een mooie compilatie kunnen maken van onze routes. Vandaag rijden we weer over gravel en moeten veel stijgen. Op een gegeven moment zijn we op loopafstand van de sneeuw/ijs en besluiten er heen te lopen. Makkelijker gezegd dan gedaan met al die rotsen, een echt klauterwerk, maar we hebben het ijs aangeraakt. De rotsen zijn mooi begroeid met allerlei mossen. Het voelt alsof we tegen het plafond (de wolken) van de aarde komen, zo hoog lijken we te zitten. Het is overigens echt geen straf om achter het stuur te zitten of om bijrijder te zijn. Het is een attractie op zichzelf, vanwege de hobbelige gravelweg met bochten, de tegenliggers en het prachtige uitzicht om ons heen. We hebben vaak het gevoel dat we ons in maanlandschap begeven. Onze volgende stop is een enorme waterval genaamd Dynjandi. De waterval bestaat uit meerdere treden en je kunt deze afzonderlijk bewonderen via een wandelpad wat er naast is aangelegd. Bovenaan dit pad kom je bij het echte werk, waar enorm veel liters water per seconden naar beneden vallen. Echt indrukwekkend om te zien! Bij het fotograferen heb ik niet helemaal in de gaten hoeveel water(damp) er van de waterval afkomt...het gevolg: een compleet doorweekte achterkant (oeps)! Ietwat koud, maar met een droge broek aan vervolgen we onze weg naar het hotel in Isafjördur. Om hier te komen moeten we door een tunnel. Deze  Vestfjarðargöng tunnel is 9 km lang en is uitgehakt in de rotsen. Er hangt, vind ik, sfeervol licht in de tunnel en het is echt plezierig om in te rijden. Het gekke is wel dat het maar één rijbaan is, terwijl er ook tegenliggers komen. Om de zoveel meter is dan ook een inkeping gemaakt waar de tegenliggers voorrang bieden aan onze rijrichting. Daarnaast zit er een t-splitsing en moet je bepalen welke kant je op wil gaan. Dit concept is er omdat sommige steden in de winter anders niet te bereiken zijn. We hebben een heel sfeervolle en scandinavisch ingerichte hotelkamer, prima vertoeven! We gaan eten in een gezellig eetcafé/bar. Hier eet ik de lekkerste en malste vis ooit! Ik ga er nu nog van watertanden. Als toetje delen we een overheerlijk zelfgemaakt stukje kokosmakron met frambozen taart. Na een wandeling door het stadje met gekleurde huizen van golfplaten en/of hout gaan we lekker slapen, morgen hebben we een lange autorit voor de boeg.

Van de IJslandse geschreven taal kunnen we soms iets herleiden naar het Duits of Nederlands, maar vaak begrijpen we niet wat er staat. Ze gebruiken ook nog eens meer tekens naast het Latijnse alfabet wat nog wel eens verwarrend is wanneer je iets op internet of met de navigatie wil opzoeken. Het belangrijkste is natuurlijk om te weten hoe je moet proosten: skál! Dat doen we op de geweldige dagen die we nu al hebben gehad en die we nog tegemoet gaan.

Op zaterdag rijden we van Isafjördur helemaal naar Laugerbakki, in het noorden van IJsland. Het eerste stuk moeten we langs 5 fjorden rijden. Onderweg stoppen we bij het arctic fox centre. Dit centrum zorgt ervoor dat er onderzoek wordt gedaan naar de poolvos in het noordelijke puntje van de westfjorden. In de tuin kunnen we twee jonge poolvossen in hun verblijf zien. Even later zitten we weer in de auto en valt onze mond open van verbazing. In een baai langs de weg zien we in het ondiepe, heldere water zeehonden liggen! Snel stappen we uit om de groep zeehonden van dichterbij te kunnen bekijken. Na een half uur, nog lang niet uitgekeken natuurlijk, stappen we weer in de auto. Helemaal blij sporen we de hele route langs de fjorden naar zeehonden langs de kant. Dat levert ons uiteindelijk een plek waar we zeehonden nog dichter bij de weg kunnen spotten. Geweldig om wildlife zo dichtbij te kunnen zien. We rijden om via Strandir coast, omdat we hopen nog meer zeehonden te treffen, maar 'helaas' zien we alleen veel zeevogels. Na een miezerige auto dag en vaak met ons hoofd in de wolken, met zicht minder dan 5 meter, komen we bij het hotel in Laugarbakki aan. Hier hebben ze jacuzzi's buiten staan; een heerlijke afsluiter van de dag en onze eerste week van de vakantie. Onze conclusie: IJsland is een geweldig mooi land!

Liefs,

Melde & Tiemen