Dat smaakt naar meer

De laatste week van mijn reis is voorbij en daarmee ook de laatste blog. Dit keer een extra lange met een medisch tintje, maar wat wil je met een BMW- en Farmacie student die samen op reis gaan.

Na Ayutthaya zijn we met de bus afgereisd naar Sukothai*. Dit keer geen bus vol met toeristen, maar gewoon tussen de Thais. Onderweg zien we veel van het platteland van noord Thailand. Heel veel rijstvelden, palmbomen en bergen. In Sukothai struinen we door de nieuwe stad en komen op een echt locale markt terecht. Manden vol met verschillende rode pepers, knoflook, groenten en kruiden. Er staan ook een heleboel eetkraampjes. We proberen verschillende dingen uit: worstjes, hartige pannekoek, aparte fruitsoort (Lamptong), groene papaya salade uit een zakje, inktvis op een stokje, rijstsoep met een half gaar ei erin en een soort nachos van ijshoorntjesdeeg met een creme erin. Sommige dingetjes zijn heel lekker, maar andere juist heel vies. Er hangt een hele gezellige sfeer in de straten van deze markt en de locale mensen zijn erg blij en verwonderd als je wat bij ze koopt. Omgerekend betaal je voor een hapje maar zo'n 25 eurocent.

De volgende dag hebben we een scooter gehuurd en zijn we naar het oude gedeelte van de stad gereden. Bij aankomst slaat de motor alleen af en krijgen we hem niet meer gestart. Gelukkig komen er twee politie agenten helpen en krijgen zij hem na wat gedoe weer aan de praat. Ze gebaren naar ons dat ze een foto van ons willen maken, dus dat doen we maar. Zijn nu zelf ook eigenaar van een foto met deze mannen! Vervolgens hebben we alle ruïnes in het centrale deel van het park bekeken. We hadden eigenlijk verwacht dat we hier, net als in Ayutthaya, vooral onthoofden boeddha's zouden zien, maar dat is niet het geval.
Het is vandaag weer ver in de 30 graden en de lucht is stralend blauw, dus het uitzicht is prachtig in het groene park met ruïnes. Als we de scooter voor de zoveelste keer willen starten lukt het weer niet en besluiten we het hostel te bellen. Gelukkig hielpen wat Thais ons, want we begrepen niets van wat de eigenares door de telefoon zei. Uiteindelijk is de scooter op een tuktuk gehesen en vastgebonden met een touwtje en naar het hostel terug gereden. Voor ons heel bizar om te zien, hier heel normaal. Wij zijn daarna een fiets gaan huren en hebben daarmee de rest van het park bezocht. In het westelijke gedeelte van het park zijn we 200 meter naar boven geklommen voor een mooi uitzicht over Sukothai. Uiteraard stond hier ook een boeddha. Daarna zijn we een beetje rond gaan fietsen en kwamen we langs rijstvelden en mooie natuur. Samen met twee meisjes uit Utrecht brengen we de middag door en nemen een tuktuk terug naar het nieuwe gedeelte van de stad.
In het hostel moeten we onderhandelen met de eigenares over de scooter, maar dit was eigenlijk niet te doen. We hebben ons er maar bij neergelegd en gelukkig wel een gedeelte van het geld terug gehad. Weer wat geleerd: de volgende keer gaan we naar een bedrijfje waar ze Engels spreken. 's Avonds, na een pittige onweersbui, zijn we op het dakterras van een restaurantje gaan eten waar ze live muziek spelen. Hele dagen buiten op pad met deze temperaturen en inspanningen vermoeien ons goed, dus slapen we als roosjes.

Na Sukothai gaan we met de bus naar Chiang Mai. 's Avonds lopen we door het oude gedeelte van de stad en komen terecht in een boeddhistisch tafereel. Heel veel Thais komen bijeen bij een tempel en leggen hier bloemstukken neer en steken kaarsen aan. In de tempel 'beplakken' ze boeddha's met een gouden blaadje (ik denk bladgoud maar weet het niet zeker). Ook is er een heel ritueel met geldmuntjes die ze één voor één in verschillende bakjes doen. Daarnaast hangen er ook hele slingers met briefgeld op. Bijzonder om hier tussendoor te lopen, alhoewel we vrij weinig begrijpen wat er gebeurt. Rondom de tempel zijn heel veel kraampjes waar je eten en bloemen kunt kopen. Je kunt ook vogeltjes in een mini hokje kopen en deze vervolgens los laten, al zien wij het nut hier niet van in. We komen ook langs een kleine kermis, die er overigens heel primitief uit ziet vergeleken met de Nederlandse. Je kunt ballonnen kapot gooien met darts, maar je kunt ook echte vissen vangen en er stond ook een raar hokje. Toch maar even betaald om een kijkje te nemen....aan de ene kant staat een pot met siamese tweelingen op sterk water en aan de andere kant zit een vrouw/meisje opgesloten in een soort box. Heel raar tafereel in ieder geval! De rest van de avond struinen we nog een beetje over de markt en kijken onze ogen uit.

De volgende dag is het weer tijd voor een injectie, de derde ondertussen alweer. Het ziekenhuis ziet er hier redelijk hetzelfde uit als in Nederland. We moeten ons eerst melden bij een receptie en vervolgens worden bloeddruk, gewicht, lengte en in mijn geval temperatuur, gemeten in een klein hokje naast de wachtruimte. Daarna moeten we vooral veel wachten. De zusters hebben een soort stewardess pakjes aan en kapjes op hun hoofd. Mijn wond ziet er vandaag niet zo goed uit. De antibiotica die ik krijg omvat niet alle bacteriën die wel in de mond van de aap voorkomen en dus krijg ik een andere. Vervolgens onze prik gekregen op de eerste hulp. Ik merk opeens wat uitslag op mijn huid en moet weer terug naar de arts. Een allergie waarschijnlijk, dus krijg hier anti histamine voor. Als het ziekenhuis bezoek er weer op zit, is het tijd voor een ijsje!

's Middags rijden we met de scooter de berg op naar de tempel genaamd Wat Phrathat Doi Suthep**. Vanaf hier hebben we een mooi uitzicht over Chiang Mai en omstreken. Thaise vrouwen zijn instrumenten aan het bespelen en doen een soort dans waar het vooral om de bewegingen van de handen gaat; heel sierlijk. In de tempel kom ik terecht in een soort zegening. Ik moet knielen voor een monnik en hij spreekt vervolgens een gebed uit en wenst me veel geluk en gezondheid. Vooral dat laatste komt nu erg van pas. Hij besprenkelt me ondertussen met heilig water. Daarna reikt hij me een wit armbandje aan wat hij ook door het heilige water heeft gehaald****. Hij heeft me alleen niet aangeraakt, want er mag geen contact tussen monnik en vrouw plaatsvinden.

Ik heb de laatste week wat meer informatie opgezocht over het boeddhisme (het ontstaan en de rituelen). Er is namelijk weinig uitleg te vinden en als die er is, is het in Thais. Best interessant en zo begrijpen we iets meer van wat we allemaal zien. Zo worden sommige bomen vereerd, dat komt omdat de specifieke boom (bodhi) een afstammeling is van de boom waar de boeddha onder heeft gebeden voordat hij verlossing vond. En zo zijn er nog veel meer dingen, maar zal daar nu niet op ingaan.

We zijn naar het treinstation gereden om alvast een treinkaartje te kopen voor de nachttrein naar Bangkok aan het einde van de week. Daarna iets gaan zoeken om iets koels te drinken, kiezen dit keer voor de Starbucks! Super duur, maar o zo lekker om weer iets typisch Westers te drinken en te eten! Op het dakterras zien we dat op het plein onder ons alle voorbereidingen plaats vinden voor de Sunday Night Market.
Gisteren liepen we nog tussen de Thais over een nachtmarkt, vandaag alleen tussen de blanken. Veel souveniers worden hier verkocht, maar ook aparte hapjes. We proberen verschillende dingetjes***. Aangezien je overal hele kleine hapjes krijgt en wij ze vaak nog delen kunnen we heel veel dingen uitproberen.

De volgende dag word ik wakker met overal uitslag op mijn lichaam, dus toch nog een keer naar het ziekenhuis. Het zit niet echt mee, want we krijgen een lekke band met de scooter en moeten het laatste stuk lopen. De dokter concludeert dat ik allergisch ben voor de antibiotica die ik gebruik, dus krijg nieuwe voorgeschreven en iets tegen de allergie. Als ik zit te wachten om af te rekenen krijg ik limonade aangeboden. Ik weet niet of ze dat in Nederland doen, maar ik vond het in ieder geval erg leuk. Aangezien we nog niets gegeten hadden zijn we dat eerst gaan doen. We kwamen in een restaurant waar ze ook bitterballen verkochten, dus we konden het niet laten om deze te proeven. Lekker zeg (al blijven die van de Kunsthal de beste!). We besluiten in de middag naar de dierentuin te gaan. Dit blijkt niet echt een tuin, maar een heel park. Het is eigenlijk de bedoeling, denken wij, dat je met het treintje door het park gaat in plaats van te voet. We lopen in ieder geval enorme stukken, maar zien daardoor wel de koala's en een witte tijger! En ja...ook apen gezien. Al zul je ons voorlopig nog niet snel in de apenheul vinden, daar zijn nog even teveel apenkoppen.

De dag erna heeft de uitslag door de allergische reactie zich over mijn hele lichaam verspreid. Ik voel me een rood stippen beest. Geen koorts gelukkig, al voelt mijn huid als een kachel. Ik ben erg moe (mede dankzij de medicatie) en dus besluiten we een dag in het hostel te blijven en te leven als een soort koala's (heel veel slapen en af en toe wakker worden om te eten). Tiemen heeft overigens geen allergische reactie en is ook klaar met de antibiotica nu, dus dat is fijn. Als lunch hebben we een enorme bak met fruit, avocado, yoghurt en muesli gegeten. Dat is iets wat ik thuis wel ga missen, aangezien je hier overal gesneden fruit kunt kopen voor weinig geld. 's Avonds een wandelingetje gemaakt en bij een restaurantje op straat, tussen de kakkerlakken (!), gegeten.

De vorige keer dat ik in Chiang Mai was heb ik Thaise kookles gevolgd met Heleen. Ik vond dat toen zo leuk dat ik dat ook met Tiemen wilde doen. Eigenlijk wilden we dat in Pai doen, maar door de omstandigheden toch maar in Chiang Mai. We worden 's ochtends opgehaald en gaan met een groep naar een locaal marktje. Hier legt onze chef voor deze dag een aantal dingen uit over Thaise ingredienten bij het koken. Vervolgens mogen we zelf nog even over het marktje lopen. Varkenskoppen, darmen, allerlei soorten vissen...het is allemaal verkrijgbaar hier. Dan worden we naar de kookschool gebracht. Deze ligt 17 km buiten de stad op het platteland. Met een schort aan en een hoed op krijgen we gelijk een rondleiding door de groenten- en kruidentuin. Natuurlijk moeten we ook alles proeven, ruiken en voelen. Dan begint het echte werk en gaan we kokkerellen. Rode en gele curry, soep, rijst- en noodle gerechten en desserts; het is allemaal aan bod gekomen. Ook hier mocht je alles wat je zelf had gemaakt opeten, dus nog voor lunchtijd zaten onze buikjes al vol. Onze leraar is heel erg leuk en gevat. Als we vragen hoe groot we alles moeten snijden is het antwoord vaak: 'bite size'. Dus het is belangrijk om bij het bereiden van Thais voedsel op te letten op de grootte van de mond van je gasten. Het was een hele leuke en leerzame dag. Door de medicatie ben ik alleen enorm moe, dus zo'n dag hakt er dan wel in. Gelukkig werken de medicijnen wel, want de uitslag is al bijna weg.

Je zult het niet geloven, maar als ik de volgende dag wakker word is de uitslag verdwenen maar doet er zich een nieuw symptoom voor. Ik heb tintelingen in mijn armen en benen. Het gevoel alsof je je elleboog stoot en er heel veel prikkels komen. Heel irritant in ieder geval. Toch maar even langs het ziekenhuis. De arts zoekt het op in een enorm oud boek, maar heeft geen idee waar het door komt, maar moet in ieder geval stoppen met de medicatie. In Nederland toch nog maar even naar een arts om het hele verhaal te vertellen. Onze laatste avond in Chiang Mai vieren we met een grote bak ijs: genieten!

De volgende dag maken we nog een wandeling door de stad. De afgelopen dagen zijn we veel binnen geweest en heeft het veel geregend waardoor de temperatuur was gedaald. Vandaag is de zon daarentegen terug en daarmee het nonstop zweten. Aangezien we het niet konden laten zijn we nog een paar tempels in de stad gaan bekijken. Ook komen we bij een schooltje terecht. De kinderen kijken ons hier net zo nieuwsgierig aan als wij hun. De meisjes dragen mooie lange rokken met veel kleur en de jongens een uniform. Grappig om te zien dat zij ook met flippo's en knikkers spelen en het spelletje 'rock paper scissors' doen. Bij iedere tempel staat wel een afbeelding of beeld van een witte olifant, die refereert aan de legende van de berg Doi Suthep. Daarna nog een heerlijke pittige groene papaya salade (uit een zakje) gegeten en op weg gegaan naar het treinstation.

De vorige keer dat ik met Heleen met de nachttrein ging was dat ons heel goed bevallen. Ik begrijp nu ook deels waarom, aangezien we toen waarschijnlijk een nieuwere trein hadden en nu een oude. Wat leuk is aan de oude trein is dat de ramen volledig open kunnen en je dus goed naar buiten kunt kijken. Rond etenstijd wordt ons tafeltje uitgeklapt en krijgen we een Thais maal voorgeschoteld met een heerlijk Chang biertje. Later op de avond wordt dit opgeruimd en worden de bedden uitgeklapt en opgemaakt. Door de warmte en het schommelen en hobbelen van de trein worden we vaak wakker, maar toch is een treinreis super leuk en romantisch vinden wij.
De volgende ochtend komen we aan in Bangkok en gaan we met de tuktuk naar de Kho San Road. Hier besluiten we in een hotel te slapen, aangezien het onze laatste nacht van onze reis is. Even snel opfrissen en dan op jacht naar souveniers. Ook heb ik Tiemen overgehaald voor een voet/been massage, ondanks dat hij bang was dat het zou gaan kietelen. Volgens mij heeft hij genoten. Ondertussen had ik voor het eerst een pedicure en manicure in mn leven, dus mijn handen en voeten zien er weer tiptop verzorgd uit. Nu lekker genieten van onze laatste avond!
Morgen gaan we nog naar het ziekenhuis voor onze vierde injectie en vervolgens richting het vliegveld. Maandagochtend zullen we aankomen op Schiphol.

Ik heb echt een geweldige reis gehad, zowel met Heleen als met Tiemen. Zoveel geluk momentjes gehad in relatief zo'n korte tijd. Had een paar jaar geleden niet kunnen bedenken dat ik zo'n reis zou ondernemen. Hiken, paragliden, skinny dippen, skydiven, met zeehonden zwemmen, liften, op een olifant zitten, duiken.... heel veel mooie ervaringen! Al moet ik nu eerlijk toegeven dat ik het ook wel weer heerlijk vind om naar huis te gaan.

Hoop dat jullie het leuk vonden om alle avonturen via deze blog te lezen en mij zo te volgen. Bedankt voor alle lieve berichtjes en tot snel....Sawatdee!

Liefs,


Melde


*Sukothai bestaat uit de nieuwe en de oude stad. In het oude gedeelte ligt een historisch park met ruïnes van tempels. Dit park is opgedeeld in drie regio's: centraal, noord en west. Al deze regio's kun je na betaling bezoeken. Vanwege de afstanden tussen de ruïnes is het verstandig een scooter of fiets te huren.

**Wat Phrathat Doi Suthep, is een tempel gelegen op de berg genaamd Doi Suthep. Over de stichting van deze tempel gaat een legende. Een monnik uit Sukothai had een droom waarin god hem vertelde om een relikwie te gaan zoeken. Dit deed de monnik en hij vond een bot, dit zou het schouderbeen van boeddha zijn. Dit relikwie bevatte allerlei magische krachten. Op een dag brak het in tweeën. Het ene deel was heel klein en werd in een tempel neergezet. Het andere deel was net zo groot als het beginstuk en werd bij een koning op de rug van een witte olifant gezet en ging de jungle in. Vervolgens beklom de olifant de berg Doi Suthep die vanaf dat moment Doi Aoy Chang (suikerolifantenberg) werd genoemd. Na drie keer toeteren viel de olifant dood neer op de top van de berg. Dit werd gezien als een teken en de koning van Lamphun liet een tempel bouwen op deze berg.

***Allereerst proberen we dumplings; dun deeg gevuld met kool en andere groenten wat wordt gebakken. Dan komen we bij een kraampje waar allerlei mini zoetigheden worden verkocht in bladerdeeg. We proberen er een paar, mierzoet! Dan komen we broodjes tegen in de vorm van dierenhoofden, een soort broodjes bapoa. We proberen een varkenshoofdbroodje, heel lekker. Daarna eten we nog noodles met tauge en kool, een stokje met hele dunne lange champignonnetjes omhuld met ham en een paar sushi. Genieten dat straatvoedsel.

****Het armbandje is gemaakt van de draden waarmee de stoelen van de twee monniken bij een chanting aan elkaar vast zitten. Na de chanting worden deze los geknipt in stukken en gegeven aan de mensen die bij de zegening aanwezig zijn.