To B or not to B?!

Hee allemaal,

Na onze heerlijke zonnige week in Kerikeri zijn we met de bus* naar Auckland vertrokken. In Auckland een nachtje doorgehaald op het gezellige vliegveld. De volgende dag in alle vroegte naar het zuidereiland (Queenstown) gevlogen. Op de trap van het vliegtuig viel onze mond al open: mooie hoge bergen en een heerlijk zonnetje! Niks geen kou en regen op het zuidereiland... boven de 30 graden!

In Queenstown zitten we in een heel leuk hostel met schommelstoelen op de veranda in overvloed. Hier vooral een beetje door het centrum gewandeld en van het zonnetje genoten op het strand. Vanuit hier vertrokken naar onze eerste hike: ' The Routeburn Track'.

De eerste dag werden we met de bus naar het begin van de route gebracht ' The Shelter'. Onderweg zagen we al adembenemende mooie uitzichten over meren en bergtoppen (met sneeuw!). Aan het begin van de middag begonnen met lopen. Eerste dag vooral door het bos gelopen om uiteindelijk bij de hut net boven de boomgrens aan te komen. We verwonderen ons over de grote hoeveelheid Aziaten tijdens deze wandeling. Dit komt vooral omdat het een 'Great Walk' is. Dit zijn hikes die door DOC (Department of Conservation) goed worden onderhouden en zijn voor bijna iedereen met een beetje conditie te doen. De hutten zijn vrij simpel: alles is van hout, heel veel stapelbedden naast elkaar met een matrasje, stromend koud regenwater en 's avonds een huttalk van een Ranger. We hebben droog voedsel gekocht. Dit is een zakje waar je alleen kokend water aan toe moet voegen en even moet wachten en dan kun je gelijk aanvallen. Er zijn verschillende smaken, oa: vegetariano pasta, mexican tortillas, tikka masala, red thai curry en nog veel meer. Naast het droogvoedsel hebben we ook veel mueslibarren bij ons en natuurlijk lekkere snoepjes: jelly beans!

De tweede dag ging de tocht over een rotspad. 's Ochtends is het vaak nog mistig en dus nog niet veel zicht, maar in de middag klaart het vaak op. We verbazen ons niet alleen over wat voor mensen deze wandeling allemaal lopen, maar vooral dat ze allemaal zo lang uitslapen! Wij stonden namelijk rond half 7 op en dan lag de rest van de hut vaak nog op 1 oor. Dit betekent wel dat we als eerste op pad gaan iedere dag. We hebben halverwege de wandeling onze backpack gedropt bij een shelter en zijn toen nog een berg opgewandeld naar de top. Helaas waren we zo vroeg dat de top nog in de wolken zat en we dus een heel mooi wit uitzicht hadden ipv de Tasman Sea. Maar af en toe zagen we toch een beetje uitzicht tussen de wolken door. Niettemin hebben we andere mooie dingen op de top gezien, zoals Edelweiss bloemetjes**.

Na dit uitstapje onze weg vervolgd met uitzicht over een dal. Bij onze lunchstop zagen we vervolgens onze tweede hut al in het dal liggen, naast lake Mackenzie. Het laatste stuk was echt prachtig! We moesten afdalen door een soort sprookjesbos. Het hele bos was bedekt met laagjes mos in alle kleuren groen die je je maar kunt bedenken. Sommige bomen leken wel haren te hebben en na zonsondergang vast tot leven kunnen komen. De bomen groeien hier op rotsen, erg gek om te zien. Helaas geen hobbit kunnen spotten in een van de holletjes/rotswoningen, maar het had zo gekund! Vroeg in de middag aangekomen bij de hut en dus genoeg tijd om bij het meer te zitten en van het uitzicht te genieten. 's Avonds leuk contact gemaakt met wat mensen in een hut: onder andere een Australiër die ons heel veel tips heeft gegeven voor Sydney, een meisje uit Amerika en een Duitse man, Rainer, die ons chocolade melk gaf.

Met Rainer*** zijn we de laatste dag samen vertrokken. De dag begon met wat drizle (miezer), maar het werd al snel droog (lucky basterds!). Wel was het nog wat mistig wat soms spookachtige taferelen gaf toen we door het sprookjesbos liepen. Een hoge waterval (174 meter) gezien. Heerlijk geluncht bij een hut naast een meer. Vanuit hier een sidetrack gelopen naar de top van een berg. Helaas waren we er weer te vroeg bij en konden we alleen naar de mooie witte lucht kijken. Het klimmen naar boven geeft ons op zich al natuurlijk een enorme kick, wij sportievelingen. Heel handig konden we daarna weer eerst naar de hut terug lopen, om daarna nog een keer met bepakking naar boven te lopen, heerlijk zweten geblazen. Laatste stuk ging lekker makkelijk naar beneden. Na drie dagen zit onze eerste hike er dan echt op met droog voedsel, geen douche, geen blaren, witte maar ook mooie heldere uitzichten en heel veel sprookjesnatuur!

Vanuit het eindpunt van de wandeling 'The Divide' weer naar Queenstown gegaan om daar onze Fergburger**** te gaan eten. Wij kozen natuurlijk de grootste burger na onze kcal arme tocht: 'The Big Al'. Moeilijk om te eten, maar wel heerlijk. 's Avonds hebben we in ons hostel kennis gemaakt met een Chinese business man. Hij neemt ons de volgende dag halverwege naar Te Anau.

Zo gezegd, zo gedaan, de volgende dag zaten we met hem in de auto! Halverwege de route uitgestapt en met bibberende knieën onze duim opgestoken en hoppaaa na 5 minuten stopte er al een auto. We mochten met een Zwitser mee rijden naar Te Anau. Enorm boffen en enorm gespaard in de kosten.

In Te Anau zitten we in een fijn hostel met uitzicht over Lake Te Anau. Hier zijn we naar de Glowworm Caves *****geweest. Je kunt hier alleen per boot komen, dus hadden we nog een fijn tochtje over het Lake van Te Anau.

Hardlopen is hier heel erg fijn; mooi slingerend pad langs het water dat af en toe omhoog en dan weer omlaag gaat. In combinatie met het uitzicht en het lekkere weer echt ideaal. Ook hebben we nog een dagje van de Kepler Track gelopen. Hier hebben we weer mooi bos gezien, met zelfs stukken blauw hout (veroorzaakt door een fungi). We zijn ook naar de bioscoop geweest in Te Anau. Deze is speciaal neergezet om 1 film te laten zien over het Fiordland. Hele mooie natuurfilm met al veel, voor ons, bekende stukken.

Na een paar dagen Firodland werd het weer tijd om verder te gaan. Vroeg in de ochtend begonnen aan ons hitch-hike avontuur! Eerst zijn we met een busje vol met Australische aardwetenschapstudenten meegereden. Helaas raakte de motor tussendoor nog even oververhit, waardoor we nog niet bij een goede tussenstop kwamen en we genoodzaakt waren om over te stappen op een volgende liftauto. Vanuit daar binnen een paar minuten opgepikt door een Engels echtpaar in een camper. Zij hebben ons meegenomen naar Invercargill. Hier hebben we de bus genomen naar Bluff en vandaar de ferry genomen naar Stewart Island******. Onderweg albatrossen en uit het water springende zeehonden gezien.

Op Stewart Island verblijven we in een heel leuk hostel (Bunkers Backpackers). De volgende ochtend zijn we gelijk aan onze volgende 'Great walk' begonnen: ' The Rakiura Track'. We boffen weer met het weer, want het zonnetje draait overuren. De eerste dag van de wandeling ging over verschillende stranden met tussendoor stukken bos. We hebben heerlijk kunnen lunchen op het strand en een grote vis zien aanspoelen. Met onze blote voeten in het zand, backpack op de rug en mooi Robinson uitzicht voelt het echt als een soort expeditie, heel mooi. Al vroeg in de middag kwamen we bij onze eerste hut aan. Daar hebben we in het steenkoude water gezwommen. Helaas kunnen we niet echt lekker op het zand/gras liggen, aangezien je dan gelijk wordt aangevallen door zandvlooien en/of sandflies. Dit is alleen mogelijk als je je insmeert met een heleboel Deet.

De sanitaire voorzieningen tijdens deze wandeling zijn iets minder dan bij de vorige wandeling. Er zijn 2 soort van dixies. Het is echt een ramp om daar naar de wc te gaan. De deur staat nonstop open, maar de lucht is echt ondraaglijk. Als je vervolgens de klep van de wc open doet wordt de geur nog erger en vliegen er eerst tientallen muggen uit het reservoir, niet echt een plezier om daar dus boven te moeten hangen, zelfs niet wanneer je door je mond probeert te ademhalen! (sorrie voor de vieze details haha maar dat hoort erbij!).

Op Stewart Island zijn heel veel kiwi's te vinden in het wild, dus zijn we 's nachts kiwi's gaan spotten. We zijn met onze zaklamp door de bushbush gelopen en over het strand. We hebben de kiwi's van dichtbij horen 'roepen'. Ze maken echt een heel raar geluid. Helaas is het niet gelukt om er echt 1 te spotten. Wel hebben we een possum gezien die de boom inklom (moeten jullie maar even googlen). 's Ochtends het kiwi spotten voortgezet, maar helaas weer geen succes.

De tweede dag van de wandeling miezerde het. Maar een regenjas aandoen is niet echt een optie, aangezien je dan alsnog nat wordt van de inspanning die je moet leveren om steeds naar boven te klimmen/wandelen door de modder. Het is echt een mudroute, lekker door de blubber. Er stond 6 uur wandelen op de planning, maar na 3,5 uur waren we al gearriveerd bij de hut.

Er waren al 2 mannen in de hut en die hebben daar het houtkacheltje aan gedaan, heerlijk warm! Deze mannen uit de UK zijn van het Noordelijkste puntje (Cape Reinga) naar het zuidelijkste puntje (Bluff) van Nieuw-Zeeland gefietst voor het goede doel: hersentumoren onderzoek UK. Een van de mannen is namelijk zijn broer verloren aan een hersentumor. Echt een mooie reis met een mooie gedachte!

We hebben een heerlijke middag/avond gehad in de hut, maar helaas weer geen kiwi's. De laatste dag van de wandeling weer een beetje miezer. We zien veel kiwi poep op het pad, maar de vogel zelf laat zich niet zien. Wel zien en horen we veel andere mooie vogels. 's middags komen we weer bij ons hostel in Oban aan. Hier begint het zonnetje weer te schijnen en kunnen we na een welverdiende warme (!) douche lekker genieten.

Op zondagmiddag zijn we met de Nature Marine Cruise mee gevaren. We hebben een heleboel albatrossen gezien; wat een grote vogels! Leuk om ze te zien vliegen met hun grote spanwijdte. Soms vliegen ze heel dicht langs het water waarbij ze even 'over het water lopen'. Daarna zijn we langs een mossel farm gevaren. Vanaf hier wordt elke dag 40 ton mosselen naar Bluff getransporteerd. Daarna langs een paar eilandjes gevaren. Met een verrekijker zagen we verschillende soorten pinguïns: yellow eyed penguins en de blue penguins*******. Ook zagen we zeehonden op de eilanden. Ze lagen lekker te bakken in de regen. Grappig om deze dieren eens niet in de dierentuin te zien, maar in hun ware habitat. Hierna mochten we zelf onze handen uit de mouwen steken om vissen te vangen! We hebben allebei een 'Blue cod' gevangen. Helaas mochten we deze niet meenemen, maar werden de vissen weer terug de zee ingegooid. Daarom zijn we 's avonds de Blue cod gaan proeven in de pub: Fish and Chips de luxe! Heel erg lekker deze vis, veel specialer dan de gewone fish and chips. Tijdens het eten begon ondertussen ook de wekelijkse zondagse Pub Quiz Night. We vormden samen met 2 kiwi's en een stel uit Engeland de Squizzie's Quizzies. Deze werd geleid door een soort Agatha Trunchbull (uit het boek 'Mathilda'). Deze vrouw zorgde ervoor dat iedereen stil was in de pub als zij aan het woord was, en anders bond ze je mond dicht met behulp van duct tape of ze blies hard op haar fluitje. Het thema van de pubquiz was: To b or not to b, ofwel alle antwoorden begonnen met een B! Ons team was erruuug goed, wij hebben wel aan 2 goede antwoorden mee kunnen helpen. Maar ondanks dat zijn we als vierde geëindigd en hebben we ons prima vermaakt! 's Avonds nog een poging gedaan om kiwi's te spotten, maar mede dankzij het slechte weer is dit ons niet gelukt. Wel hebben we een mannetje gehoord, dit klinkt als een gillende vrouw in angst en een vrouwtjes kiwi, deze klinkt als iemand die aan het overgeven is. Heel interessant die kiwi's, maar ze kunnen zich goed verstoppen!

Ons eiland avontuur zit er weer bijna op. Morgenochtend gaan we met de ferry naar Bluff en vandaar gaan we naar de studentenstad Dunedin. Donderdag zullen we terugkeren naar Te Anau, zodat we op vrijdag kunnen beginnen aan onze 4 daagse wandeltrack: The Milford Track!

We hopen voor jullie dat de lente snel zal intreden. Bij ons is de herfst in aantocht, al hopen we op nog meer lekkere nazomer dagen!

Heel veel liefs van de andere kant van de wereld!

Heleen & Melde


* De busmaatschappij 'Naked bus' heeft een grappige slogan: ' You don't have to be nude to travel naked'.
** Edelweiss, L. Grandiceps, is het edelweiss bloemetje dat op de bergen van het zuidereiland groeit. Zeer zeldzaam.
*** De man komt uit Hamburg en geeft Engels op een middelbare school, maar heeft er een jaar tussenuit genomen om rond te reizen in oa NZ.
**** Fergburger; legende in Queenstown, enorm grote burgers!
***** Glowworm caves: uiteinde van de wormen geven licht om andere insecten aan te trekken, zodat ze deze kunnen opeten. De lichtgevende billetjes van de wormen geven in de grotten een sterrenhemel effect. Met een bootje vaar je door het donker en boven je zie je overal kleine lichtjes; een soort Efteling Droomvlucht.
****** Stewart Island: meest zuidelijke eiland van Nieuw-Zeeland, ligt onder het Zuidereiland. Op dit eilandje wonen maar 400 mensen er is dan ook niet veel te beleven, behalve natuurlijk kiwi-spotting, mooie flora en fauna, fishing en wandelen.
******* Blue penguins zijn de kleinste pinguïns die er bestaan. We hebben ze ook in de zee zien zwemmen, al moet je dan wel heel erg goed kijken aangezien ze dus zo klein en donkerblauw van kleur zijn.