#YOLO

Zo gezegd zo gedaan hebben we met twee Brabanders en een nieuw slogan op zak: #YOLO (You only live once), een auto gehuurd om de rest van het Zuidereiland te ontdekken. De auto in Wanaka vol geladen met eten en kampeerspullen en de roadtrip kon beginnen!

De eerste dag richting Mount Cook* gereden. Mooie uitzichten over de bergtoppen en de luxe van met een auto reizen is dat je op veel plekken kunt stoppen voor uitzonderlijke kiekjes. In het gebied van de Mt. Cook onze tentjes opgezet; wat een mooie plek om te kamperen! 'S nachts koelt het erg af, dus is het zaak om veel laagjes over elkaar heen aan te trekken. Daarnaast is het überhaupt een uitdaging om te slapen, aangezien de grond nogal rotserig is en het verschil tussen ons matje en de grond er eigenlijk niet is. Na deze avontuurlijke nacht de hooker valley wandeling gelopen. Mooie uitzichten over bergtoppen en gletserrivieren. Af en toe hoor je in de verte stenen naar beneden rollen, een heel kabaal. Onder aan de Mount Cook drijven hele ijsblokken in de rivier, gek om te zien.

Na onze wandeling zijn we in ons racemonster gestapt en terug gereden naar Wanaka voor een pitstop met hokey pokey ijs**. Na onze lekkere ijsstop is Heleen aan de linkerkant van de auto ingestapt om het racemonster richting de West Coast te rijden. Een hele uitdaging, maar uiteindelijk peanuts voor Boesveld. In NZ zijn twee bekende glaciers. Onze keuze voor de Fox glacier hebben we laten afhangen van de natuur. Twee weken geleden is er namelijk bij de andere glacier (Franz Josef) een stuk ijs afgebroken aan de voet van de glacier. Hierdoor kun je de glacier niet op. Aangezien het regende in Fox Glacier zijn we in een hostel gaan slapen. Eigenlijk kwam dit niet zo door de regen, maar meer door het feit van de aanwezigheid van een jacuzzi in het hostel. Hier hebben we dus heerlijk in gezeten 's avonds en aansluitend de film Slumdog Millionair gekeken.

17 maart, St. Patricksday, een feestdag in NZ, maar wij gaan lekker de glacier op vandaag. En we boffen, want na 1,5 maand geen regen gaat het vandaag 140 mm plenzen. Met wandelschoenen, spikes, regenbroek, regenjas, muts en handschoenen op zak zijn we met een busje naar de glacier vertrokken. Onze vrouwelijke gids leidt ons over de gletsjer. In het begin zijn er al veel trappetjes in het ijs gehakt maar op sommige plekken hakt onze gids trappetjes in het ijs. Raar om zo over een gletsjer te lopen (in de regen). De gletsjer is enorm dynamisch: op sommige punten beweegt de gletsjer wel 2 meter per dag! De gids heeft ook aangegeven waar de gletser in 2008 was, op dat moment was de gletsjer namelijk veel groter. Na een halve dag ijs beklimmen werd het tijd om te lunchen, alleen regende het nog steeds katten en honden, maar daar was een oplossing voor: de puffy back! Een soort oranje tentzeil dat we met de hele groep om ons heen moesten trekken. Daarna half hurkend/zittend op een rots onze bammetjes gegeten onder het zeil; heel erg knus! Na een korte break naar het hoogste punt gelopen. Helaas vooral mental pictures moeten maken vanwege het weer. Hele mooie ijssculpturen gezien, die door de dichtheid helder blauw kleuren. Na een paar uur op de gletsjer te zijn geweest, zijn we helemaal doorweekt en koud, maar het was een speciale ervaring. Om ons zelf daarna op te warmen zijn we een warme chocolademelk gaan drinken.

Met het racemonster naar Greymouth gereden en pizza gegeten en L&P *** gedronken. Daarna een poos op zoek gegaan naar een camping, maar niet echt iets geschikts gevonden. Daarom maar doorgereden naar Punakaiki. De weg erheen roken we duidelijk dat we langs de Tasmanzee kwamen, maar helaas was het al donker en konden we hier niets van zien. Het leek ons een goed idee om met de heftige regen die er nog steeds was niet in de tent te gaan slapen, maar de nacht door te brengen in ons racemonster. Super goed budget idee natuurlijk, het tweede voordeel hiervan was dan ook dat we de Pancake Rocks als eerste konden bezichtigen de volgende dag. Het nadeel van in de auto slapen met regen is, dat er toch een paar raampjes open moeten staan voor wat frisse lucht. Dit is niet makkelijk te realiseren met regen.

Na een comfortabel nachtje in de auto met 'Banana pancakes' op van Jack Johnson richting de Pancake Rocks gewandeld. Deze rotsen zijn opgebouwd uit laagjes, de pancakes. Vooral de golven waren heftig om te zien. Na deze korte ochtendwandeling helemaal van de west coast naar de east coast gereden, naar Kaikoura.

We hoopten op beter weer aangezien vooral de west coast bekend staat om grote hoeveelheden regen en het juist aan de kant van de atlantische oceaan beter is. Toch maar in onze tent gaan slapen. Ter voorbereiding op het waterballet 6 laagjes kleding aangetrokken, inclusief regenkleding! De waterplassen in combinatie met de geur van het natte dons van de slaapzak van Heleen maakte het een nacht om nooit te vergeten. Onze buurman liet ons een glas water zien de volgende ochtend, het had zo'n 12 cm geregend! (De brabanders vonden we de volgende ochtend daarentegen in de droge warme auto aan #watjes?).

Melde is samen met Thijs gaan zwemmen met zeehonden. Eerst kregen we een mooi strak wetsuit, flippers, snorkel en bril. Met de boot op zoek gegaan naar zwemmende zeehonden. Helaas zagen we ze alleen op de rotsen liggen (wat al heel cool was om van dichtbij te zien). Toen zijn we naar een eilandje van rotsen gevaren, onderweg albatrossen zien dobberen op het water en dolfijnen uit het water zien springen in de verte. Mijn eerste ervaring met snorkelen, dus vond ik het wel een beetje spannend maar ik was al snel gewend. Het is enorm bijzonder om met een zeehond onder water te zwemmen. Ze kijken je namelijk ook echt aan met hun grote ogen en ze zijn zo dichtbij en het blijven natuurlijk roofdieren, maar wat een ervaring! Ondertussen kwamen de Dusky dolfijnen steeds heel dichtbij met veel geluid hebben we ze zelfs naar ons toe gelokt zodat we met ze konden zwemmen! Eigenlijk mag dat niet zonder dat de organisatie een licentie heeft, maar blijkbaar is het vrij zeldzaam dat de dolfijnen zelf zo dichtbij komen. Dus twee figuurlijke vliegen in één klap. Wanneer ik onder water hardop praatte kwamen er zo drie dolfijnen op je af gezwommen en draaiden ze rondjes om je heen, waarna ze weer boven het water uit sprongen. Alweer een ervaring rijker dus.

Heleen heeft, terwijl Melde in het koude water lag, een lekker chill dagje met Peer gehad met onder andere veel Zweedse puzzels. Heleen heeft weer plaatsgenomen achter het stuur en heeft ons naar onze laatste camping (met zijn vieren) gereden. De camping is mooi gelegen aan een meer en hebben een mooi plekje voor onze tenten. De faciliteiten zijn hier erg basic: een dixie-toilet en stromend water wat van te voren gekookt moet worden om genuttigd te worden. Hier hebben we 's avonds sterren gekeken (Melde heeft een vallende ster gezien en natuurlijke een mooie wens gedaan) en muziek geluisterd. Wat een idyllische avond/plek!

De volgende ochtend doorgereden naar de eindbestemming van de roadtrip met de Brabanders: Nelson. Hier hebben we een super chil hostel: zwembad, jacuzzi en sauna in de tuin! Hier natuurlijk uitgebreid gebruik van gemaakt. 's Avonds zijn we met zijn vieren het bruisende nachtleven van Nelson gaan ontdekken om Melde's 22e verjaardag in te luiden om 12 uur. We belanden in een gezellige live music bar en daarna nog in een discotheek. We kijken onze ogen uit: meisjes met alleen een t-shirt aan wat dient als een soort jurkje, strakke leggings, protserige en te strakke jurkjes en hoge hakken. Wij voelen ons in onze lange broek met shirtje wel erg degelijk gekleed! Hele leuke avond gehad en heerlijk uit ons dak gegaan op de muziek.

Na ons stapavontuur vroeg opgestaan. Heleen heeft heel lief een verjaardagsontbijtje gemaakt met een super leuke bewegende en geluidmakende kaart en natuurlijk een lekker taartje! Na het luxe ontbijt zijn we naar de zaterdagmarkt gegaan. Hier hebben we een quasi Nederlandse oliebol gegeten en kiwi berries. Jeetje, wat zijn die lekker! Misschien moeten wij die ook maar gaan introduceren in Nederland, echt een aanrader. 's Middags waren we alweer toe aan feestelijke lunch en 's avonds heeft Peer pannekoeken voor ons gebakken met kaas en spek. We merken nu, bijna op de helft van de trip, dat we heel erg boffen dat we deze reis mogen maken. We genieten echt met volle teugen en willen nog niet terug naar het, nu koude, Nederland. Alhoewel we jullie af en toe toch wel erg missen! (Maar hebben het ook heel leuk met elkaar! We hebben vaak zelfs dat we op het zelfde moment aan dezelfde dingen denken, raar). 's Avonds hebben we cheap ass champagne gedronken en een tequila shotje genomen. Daarna zijn we nog een dansje in de stad gaan doen. We werden verzocht om eerst onze 'hoodie' uit te doen, voordat we de tent binnen mochten, hoe bizar! We zijn dus weer op de degelijke tour. Wel weer een geslaagde avond, alhoewel wel een beetje kort aangezien alles hier om 3 uur 's nachts al sluit.

We hebben de beslissing genomen om het Abel Tasman park over te slaan. Het zou ons namelijk veel tijd en geld gaan kosten om daarheen te gaan en horen erg wisselende verhalen van anderen. Dus we hebben besloten afscheid te nemen van het Zuidereiland (en van Thijs & Peer) en de ferry te nemen naar de hoofstad van Nieuw-Zeeland: Wellington!

In Wellington op zoek gegaan naar een hostel. Vanwege onze zware backpacks de eerste de beste genomen die ons wel goed leek van de folder. Dit bleek een grote vergissing! Omschrijving van de kamer: De oorspronkelijke vloer van de dorm is helaas niet meer te zien, doordat er overal spullen en nagelstukjes liggen. Daarnaast wiebelen de bedden zo dat een gratis aardbeving moment gegarandeerd is. Het wordt aangeraden om de lucht in de kamer niet in te ademen, omdat het zo bedompt is. Heleen vindt de geur lijken op het zaagsel in haar vroeger hamsterkooi op het moment dat zij hem allang niet had ververst en zij er met haar neus in zou gaan hangen. Hier is uiteraard niets aan overdreven. Tenslot hadden we een erg gezellige roommate. Ze bedreigde ons dat ze ons een klap op onze bek wilde geven, omdat..... tja waarom eigenlijk? Met een fijn gevoel gaan slapen!

Vandaag het te papa museum bezocht, leuk maar niet heel erg bijzonder (vinden wij). Helaas was het kunst gedeelte afgesloten, dus hebben dat niet kunnen bewonderen. Heleen heeft haar eerste sushi ervaring gehad en ze is overtuigd, gelukkig! Nu kunnen we dus beide genieten van het overvloedige sushi aanbod in NZ!

Morgen vliegen we naar Auckland om daar ons nieuwe racemonster te verwelkomen. We gaan dan beginnen aan onze 24 daagse roadtrip. Vandaag al even vijf cd's ingeslagen voor een goed achtergrond muziekje (oa muziek van de film 'Into the Wild', hoe toepasselijk!). We zullen af en toe even langs een WiFi spot rijden om jullie op de hoogte te houden van onze avonturen. We zullen ons namelijk vooral gaan bevinden op basic campings.

Bij jullie is de lente ingetreden en hebben sneeuw. Bij ons is de herfst begonnen met super veel zon. Heerlijk dat contrast! We zullen aan jullie denken en nog wat zonnestraaltjes doorsturen.


Heel veel liefs van de andere kant van de wereld!


Melde & Heleen


* Mount Cook is de hoogste berg van NZ.

**Hokey pokey ijs is echt voortreffelijk ijs! Vanille met overheerlijke caramelbolletjes. Kun je hier in de supermarkt in hele grote bakken kopen!

***L&P is een soort 7up, typisch NZ frisdrank. Maar ginger beer blijft toch onze favoriet.