Another day in paradise

Alert: deze blog kan als erg (!) lang worden ervaren. Helaas kon de tekst niet worden ingekort om het een goed beeldend en informatief verhaal te houden. Neem dus even de tijd voordat je er aan begint, of doe het in fasen.

Na het luchtballonfestival in Hamilton zijn we naar Matamata gereden om 'Hobbiton'* te bezoeken. Dit is misschien wel een van onze meest toeristische dingen die we hebben gedaan, maar een must do als je de films hebt gezien! Alle hobbithuisjes zijn echt heel klein, op die van Bilbo Baggings na. Hier wordt namelijk echt voor gefilmd, de rest wordt als een soort decor/aankleding gebruikt. Het is in geen enkel huisje mogelijk om echt naar binnen te gaan, achter de gekleurde deurtjes zit dus alleen een grasheuvel! De groentetuin is jaloersmakend mooi, maar daar hebben ze dan ook een fulltime job aan. Na een drankje in de Green Dragon zijn we doorgereden naar zwavelachtig Rotorua.

Rotorua blijkt dé plek van de geothermische activiteiten. Bij de i-site halen we een paar foldertjes zodat we een plan de campagne kunnen maken. We slapen op een camping naast een heel mooi meer. Net als we willen gaan borrelen komt er een kiwi gezellig met ons kletsen. Hij ziet onze berg foldertjes en vraagt wat onze plannen zijn. We vragen hem om advies, want de meeste activiteiten lijken ons erg toeristisch. Hij geeft ons een paar goede tips, oa echte geheime kiwi hotpools.

We zijn een dagje op pad gegaan in het centrum van Rotorua. Souvenirs gekocht en 's middags naar het Kuirau Park gewandeld. Dit park bevat heel veel geothermische activiteiten. We zien overal witte stoom boven bosjes hangen, kokende water- en modderplassen. Heel bizar om te zien. Na een wandeling door het park onze voeten in één van de kleine hotpools gestopt, heerlijk pootje baden zo! Aangezien de klok hier nu achteruit is gezet is onze dag erg kort: om 7 uur wordt het licht en om 18.30/19.00 is het pikdonker. Als we kamperen liggen we dus vaak al heel vroeg in bed. Stappen in rotorua was niet echt een optie en daarom zijn we een avondje naar de bios gegaan. Hele slechte film 'Identity thief' gezien.

De volgende dag zijn we op zoek gegaan naar de secret places die we van een aantal kiwi's hadden vernomen. Allereerst zijn we naar Wai-o-tapu gereden. Hier hebben we mudpools gezien**. Ook hebben we geiser Lady Knox zien 'spuwen', alhoewel dit nep was aangezien er een soort zeep in de geiser werd gegooid om dit proces op gang te krijgen. Vanwege de droogste zomer sinds 70 jaar was dit ook niet echt spectaculair, want het waterniveau onder de geiser is momenteel erg laag. Hierna zijn we op zoek gegaan naar 'Kerosene creek'. De weg was helaas afgesloten dmv een slagboom dus hebben we de auto geparkeerd aan het begin en zijn toen te voet verder gegaan. Het voelde echt als een zoektocht naar de geheime hotpool! Onder weg zijn we hele mooie felgroene en warme meren tegen gekomen en een klein everzwijntje wat de weg over stak. Aan het einde van het pad zijn we bij een warm riviertje uitgekomen en dan komen we bij Kerosene creek: wow, wát een plaatje! Het riviertje vormt een waterval wat weer uit komt in een iets breder gedeelte van de rivier. We springen gelijk in deze fantastische hotpool. Heerlijk om in het warme water te liggen met een zonnetje op ons gezicht omgeven door prachtige natuur. Op de rotsen om ons heen zien we resten van kaarsvet, ideale plek dus ook om 's avonds romantisch bijeen te komen, helaas hebben wij hier geen geliefden ;). Echt een idyllisch plekje! Op het moment dat we terug lopen, komen we veel mensen tegen die ook naar de hotpool gaan, ofwel we hebben enorm veel geluk gehad dat wij alleen van dit plekje hebben kunnen genieten.
Daarna zijn we weer naar Wai-o-tapu gereden, want daar komen een warme en koude rivier bijeen: 2 bridges. Ideaal, want dan kun je dus je perfecte watertemperatuur creëren. Als je zin hebt in warm water iets dichter bij de warme rivier en dichterbij de koude rivier als je juist wil afkoelen. In deze pool horen we van nog een secret hotpool, het houdt niet op! Een kiwi neemt ons op sleeptouw. Op de weg naar de geiser waar we 's ochtends zijn geweest is een opening in de struiken en iets daarachter is een kleine hotpool met een waterval. Ook weer een paradijsje! Na even gedobberd te hebben in het naar zwavel ruikende (lees: rotte eieren) water en een rugmassage onder de waterval vervolgen we onze weg naar de laatste hotpool: Butchers pool. Deze hotpool ligt iets verder op de weg richting Taupo. Hier ontmoeten we Phil.

Phil begint in het Nederlands tegen ons te praten dus denken we dat hij dat ook is, maar hij is een kiwi! Hij blijkt jaren voor Greenpeace gewerkt te hebben en aangezien het hoofdkantoor in Amsterdam is, is hij geregeld in NL geweest. We kletsen wat met hem en dan nodigt hij ons uit in Golden Springs in zijn zwart gekleurde huisje***. Zo gezegd zo gedaan. We hebben een super gezellige avond bij hem! Samenvatting: heerlijke maaltijd bereid op een luxe bbq met verse groente uit de tuin, spannende avonturenverhalen van greenpeace in actie en heerlijk slapen naast een haardvuurtje. De volgende ochtend vertrekken we na een hele gezellige avond en ochtend. Phil nodigt ons uit om op de terugweg nog langs te komen. We verbazen ons steeds weer over de gastvriendelijkheid in dit land. Daar kunnen wij nog heel wat van leren!

En na zo'n heerlijk ontspannen dag baden in hot pools wordt het tijd om de adrenaline grens weer op te zoeken. Fear is temporary, achievement is permanent. Zo zegt de slogan van organisatie skydive Taupo. Melde maakt gelijk een afspraak en 10 minuten later worden we door een limousine (!) opgehaald en naar een vliegveldje gebracht. Na wat veiligheidsdingen word ik gehesen in een overall, harnas en krijg ik een echte pilotenmuts op. Al snel daarna klim ik met mijn instructeur een piepklein roze vliegtuigje in...daar ga ik dan! Lake Taupo wordt steeds kleiner en je zou denken de adrenaline dus steeds hoger, maar op de een of andere gekke manier treedt er een enorme rust over me heen. Op 10.000ft kreeg ik een zuurstofmasker op en voordat ik het wist was de deur van het vliegtuigje open en sprong iedereen één voor één naar beneden. Ik hing als laatste uit t vliegtuig. Je krijgt de opdracht om als een banaan te gaan hangen**** en voordat je het weet val je met 200km/h 60 seconden naar beneden: bizar! Mijn hoofdhuid wordt alle kanten op getrokken en het is lastig om mijn ogen op te houden, maar wát een ervaring! Nadat de tweede parachute uit is, is het een beetje zoals paragliden, veel relaxter. Ondertussen wachtte Heleen vol verwachting beneden op mij. Ik blijk een heel klein stipje te zijn dat steeds dichterbij komt. Hierbij wil ik iedereen bedanken die me gedoneerd heeft voor deze ervaring! Ik heb een filmpje en hele charmante actiefoto's die ik naar deze mensen zal doorsturen als daar zich een gelegenheid voor doet.

Na deze adrenaline piek zijn we naar het vulkanische landschap gereden. We slapen vanwege de kou en een korte nacht in de auto. Het plan was om om half 5 op te staan en naar de parkeerplaats van de Tongariro Crossing***** te rijden, maar dat werd uiteindelijk half 6. We hoopten heel erg dat er nog plek zou zijn, maar we waren zelfs de eerste! Na een goed ontbijt zijn we aan de tocht begonnen. Het vulkanische landschap heeft gelijk onze harten gestolen: prachtig! Het heeft iets weg van de duinen van NL, maar dan veel kleurrijker. In alle vroegte komen we op de mistige en vooral winderige top. Soms zien we een heel klein beetje van het mooie uitzicht, alleen is de wind echt verschrikkelijk koud en blaast ons bijna tegen de grond. Met heel veel laagjes aan en onze regenpakken schuilen we achter een grote steen en eten we een lekkere chocolade timtam. Na een kort uitzicht over de blauwe meren en de rode krater lopen we terug. Na een tijdje lijkt het zelfs helemaal op te klaren en hebben we hele mooie uitzichten, oa over Mount Ngauruhoe*****. We ontmoeten een leuk NL stel waar we tips en ervaringen mee delen. Zij zijn ook al in Thailand geweest en hun verhalen maken ons erg benieuwd. Na de wandeling zijn we warme chocolademelk gaan drinken en daarna zijn we naar een hostel gegaan om even bij te tanken. Melde heeft een opkomende verkoudheid en in een koude tent liggen is dan niet ideaal. Dit hostel heeft een heerlijke spa en sauna dus dat is erg boffen. De dag erna is er slecht weer voorspeld, maar dat valt uiteindelijk enorm mee dus maken we een wandeling naar de Taranaki falls. De dag daarna is het stralend weer en lopen we dezelfde wandeling als de dag ervoor alleen dan lopen we een stuk verder naar de Tama lakes. Echt een prachtige wandeling door het kleurrijke vulkanische landschap. Overal zijn vulkanen te zien. Het is lastig foto's maken, want alles is zo mooi! Op de top aangekomen hebben we prachtig uitzicht over de blauw gekleurde lower en upper Tama lakes. Om dit moment nog mooier te maken hebben we het hele stuk 2 biertjes met ons mee gedragen zodat we op de top kunnen proosten. Een heerlijke wandeldag weer!

Dezelfde dag dit mooie gebied van het Noordereiland verruild door de Art Deco stad Napier. Hier zijn we naar een Jan van Genten kolonie gewandeld. We moesten goed opletten op het tij. De heenweg duurt namelijk 2 uur en je moet voordat het water weer omhoog komt weer terug zijn. Best een beetje spannend toch! En tot overmaat hadden we ook nog onze eerste 'confrontatie' met elkaar. Nee dat klinkt heel heftig misschien, maar het reizen gaat heel goed samen en na een goed gesprek tijdens deze wandeling kan het alleen nog maar beter worden! De Jan van Genten zijn erg mooie vogels, we vinden ze wel wat op de albatros lijken, alleen zijn ze veel kleiner en hebben ze een aparte spitse staart. Na een kort bezoek aan deze kolonie lopen we weer terug over het strand langs een immens hoge stenen muur. Dan rijden we naar Hastings en slapen we in 'The rotten apple'.'S avonds gaan we uit eten bij de Thai: heerlijk! We kijken nu toch wel erg uit naar Thailand. De volgende dag hebben we een bezoek gebracht aan een wijngaard. Na heel veel wijnen geproefd te hebben kiezen wij voor het vloeibare goud, ofwel een heerlijke dessertwijn. Dan kunnen we daar in onze laatste dagen NZ van gaan genieten. In de regen rijdt Heleen ons door het mooie landschap terug naar Taupo. Het is vandaag een beetje stil, want Melde is haar stem kwijt geraakt. Maar we hebben een berg fruit en groenten gekocht, dus dan is de spraak snel weer terug!

In Taupo zijn we naar de Huka falls geweest en hebben een wandelingetje gemaakt bij craters of moon. Hier is veel geothermische activiteit. De herfst laat zich goed zien en we worden bedolven door regendruppels en fladderende mooigekleurde blaadjes en dus is het tijd voor een lekker vuurtje bij Phil! Phil is niet thuis en dus gebruiken we de geheime code*******om binnen te komen. Aan ons de taak ook om zelf het vuur aan te krijgen, maar daar draaien wij onze hand niet voor om. We hebben twee heerlijk ontspannende dagen gehad in Phil zijn huisje.'s avonds bij het haardvuur gezeten met een kaasplankje, glaasje vloeibaar goud en een boekje; genieten! Ook hebben we nog achter in de tuin gewerkt, we wilden dichter bij de warme rivier komen, maar vanwege de sandflies onze werkzaamheden gestaakt. Toen kwam Phil nog op bezoek en zijn we 's avonds naar Butchers hotpool gegaan en hebben daar in het warme water sterren gekeken. Ook heeft Phil de deuk in onze auto tot een minimum gekregen, met oa kokend water. Als dank hebben we een stuk hout gegeven waar Melde ' Phil's Paradijsje' in heeft gekrast.

Na een heerlijk NZ ontbijtje zijn we vertrokken naar Helensville (it's in the name). Hier hebben we, na een heerlijke laatste fish and chips, ons laatste nachtje in NZ geslapen. De volgende dag naar Auckland gereden om de auto in te leveren. Nu zitten we op het vliegveld: na te dromen over onze avonturen tot nu toe en nieuwsgierig naar wat gaat komen. Vanavond zijn we gewoon al in Sydney: Down Under!

Bedankt voor het lezen van deze enorm lange blog, leuk dat je/jullie ons allemaal zo enthousiast volgen! Heel veel liefs van ons!

*Hobbiton is de enige echte filmset in NZ. Deze plek is gebruikt om een deel van de Lord of the rings en de hobbit op te nemen.

**Mudpools, ofwel kokende modderbaden. Heel grappig om te zien hoe de modder op sommige plekken bubbels vormt en op een gegeven moment als het ware ontploft.

***Phil leeft erg bewust. Hij heeft inmiddels zijn jongensdroom (de wereld veranderen mbv greenpeace) opgegeven, maar leeft nu zelf wel op een 'goede' manier. Hij woont heel erg basic. Zo heeft hij een zonnepaneel voor zijn huis waar hij stroom van opwekt. Daarnaast doucht en kookt hij mbv gasflessen. Naar de wc gaan doet hij in stijl op een compostwc naast zijn groentetuin. En de verwarming is vervangen door een houtkacheltje.

****Banaan hangen: hoofd naar achteren en benen ook. Je zult denken, dat is makkelijk, maar met snelheden van 200km/h toch best lastig.

*****De Tongariro Crossing behoort ook tot een van de Great Walks van NZ. In November 2012 is er vulkanische activiteit geweest in één van de vulkanen, waardoor de originele tocht niet meer begaanbaar is, maar nu alleen een dagtocht van 6 uur heen en terug. Er zijn 60 parkeerplekken en dus moet je er vroeg bij zijn om de track te kunnen lopen.

******Mount Ngauruhoe, ook wel Mount Doom in de Lord of the Rings, is een actieve vulkaan met een vorm zoals die in de aardrijkskunde boeken. We wilden deze vulkaan heel graag beklimmen, maar vanwege de harde wind(stoten) was dit helaas niet mogelijk.

*******Geheime code: Phil heeft de code aan Heleen doorgegeven. Naast de voordeur zit een geheime deur die open gaat als je er 3 keer op klopt en dan hard aan trekt.